Ik vind dat Paul Verhaege gelijk heeft dat alles rond het economische draait en dat alles een product is geworden. Je wordt verantwoordelijk gesteld voor je eigen succes en mislukkingen, alleen jij. De economie telt overal: in de zorgsector, op vlak van onderwijs,… als ze er maar winst kunnen uithalen.
Eerste idee:
mislukking op economisch vlak
Een vrije markt
zou inderdaad goedkopere producten aanbieden. Maar is het dan wel voor iedereen
eerlijk? Zullen de rijken dan niet nog rijker worden? In realiteit wordt alles
maar duurder. Ik heb het gevoel dat over een paar jaar niets meer betaalbaar
zal zijn. Hoe moet het dan verder? Daar heb ik geen oplossing voor, want we
kunnen tenslotte niet dag en nacht werken.
Tweede idee: ramp
op maatschappelijk vlak
In sommige regio’s
liggen de inkomensverschillen zo ver uit elkaar dat er geen middenklasse meer
bestaat. De rijke zullen een luxueus leven hebben en kunnen kopen wat ze maar
willen. Maar zijn ze daarom gelukkig?
De armen worden alsmaar armer omdat alles duurder wordt. Dan durven mensen wel eens stelen. Ze hebben ook geen geld voor anticonceptie waardoor er veel tienerzwangerschappen zijn. Er is ook geen geld voor medicijnen als er iemand ziek is, waardoor die een grotere kans heeft om te sterven.
De armen worden alsmaar armer omdat alles duurder wordt. Dan durven mensen wel eens stelen. Ze hebben ook geen geld voor anticonceptie waardoor er veel tienerzwangerschappen zijn. Er is ook geen geld voor medicijnen als er iemand ziek is, waardoor die een grotere kans heeft om te sterven.
Derde idee: gevaarlijk
op psychologisch vlak
Er worden meer en
meer kinderen gepest op school of zelfs op het werk. Iedereen wil erbij horen
en als iemand er niet bij hoort dan moet hij maar weg. Dit kan toch niet?
Iedereen is anders en dat moeten we respecteren. Volwassen mensen kunnen ook
kinderlijk gedrag vertonen: woedeaanvallen, jaloersheid, leugentjes om bestwil,…
En dit omdat ze het niet meer aankunnen en dit zo uiten tegenover anderen. Ik
geloof Paul Verhaege als hij zegt dat je
aan veel mensen zou vragen wie hen nodig heeft, veel mensen niemand zou zeggen.
Het tegenwoordig moeilijk om ergens bij te horen. We hebben het gevoel dat we
gewoon maar in 1 grote groep mensen zitten.
De bedoeling was
om goede burgers af te leveren die konden meedraaien in de maatschappij. Ik
vind dat tegenwoordig de lat zo hoog ligt om te presteren dat je het soms
gewoon niet meer aankan om in de maatschappij te stappen. De mensen verwachten
zoveel van je en jij moet dit alles maar waarmaken. Paul Verhaege heeft het
over kleuters die nu al gescreend worden om hen de juiste economische richting
uit te sturen. Dit kan niet! Laat de kinderen gewoon kinderen zijn. Kinderen
moeten spelen en ravotten, niet gescreend worden om hun verdere toekomst dan al
te bepalen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten