Hoe ga ik om met lijden en sterven?

Twee jaar geleden had mijn opa kanker. Hij had ervoor gekozen om niet meer te vechten en hem zacht te laten inslapen. Ik had het zeer moeilijk met zijn keuze en vond dat hij moest vechten. Maar ik besefte diep vanbinnen dat hij te veel ging lijden.  Hij heeft nog eventjes in een diepe slaap gelegen en is dan rustig gestorven. Misschien was dit wel beter dan een lange lijdensweg. Ik heb het heel moeilijk gehad om zijn dood te verwerken. Ik wou gesteund worden, maar toch ook alleen gelaten worden. Ik had tijd voor mezelf nodig om te verwerken. Het verwerkingsproces heeft bij mij lang geduurd.